Παιχνίδια ….αποστάσεων!

Παίζουμε, χαιρόμαστε αλλά δεν ξεχνάμε να κρατάμε αποστάσεις μεταξύ μας…

·        Κουτσό: Σχεδιάζοντας ένα κουτσό με κιμωλία στο τσιμέντο ή σε πλάκες πεζοδρομίου, με χαρτοταινία σε λεία επιφάνεια ή με ξυλάκι στο χώμα, δημιουργούμε ένα υπέροχο παιχνίδι, διασκεδάζουμε και γυμναζόμαστε.

Μπορούμε να παίξουμε απλά, εκτελώντας αναπηδήσεις κουτσό ή με τα δύο πόδια δηλ. όπου είναι ένας αριθμός πατάμε με το ένα πόδι, όπου είναι δύο δίπλα δίπλα πατάμε ένα πόδι σε κάθε αριθμό.

Εναλλακτικά,  οι παίχτες μπαίνουν στη σειρά κρατώντας από μία «πλακέ πετρούλα».

Ο πρώτος παίχτης ρίχνει την πέτρα του προσπαθώντας να πετύχει το τετράγωνο με τον αριθμό 1. Αν το πετύχει, τότε κάνει όλη τη διαδρομή μέχρι το 9, όπου κάνει στροφή και γυρίζει πάλι με κουτσό μέχρι το 1. Παίρνει την πετρούλα του και πηγαίνει στο τέλος της σειράς. Όταν έρθει πάλι η σειρά του στοχεύει στο 2.

Αν η πέτρα του πάει έξω από το κουτσό, σε άλλο νούμερο ή πάνω στη γραμμή τότε χάνει, παίρνει την πέτρα του, πάει στο τέλος και παίζει ο επόμενος. Όταν ξανάρθει η σειρά του θα προσπαθήσει πάλι.

·        Σαλίγκαρος: Κάθε παίχτης κάνει κουτσό με τη σειρά σε όλα τα τετράγωνα, μέχρι να φτάσει στο κέντρο. Εκεί μπορεί να σταθεί λίγο στα δύο πόδια για ξεκούραση. Αλλάζει πόδι και επιστρέφει. Μόλις κάποιο παιδί κάνει όλη τη διαδρομή με επιτυχία, βάζει τα αρχικά του σε ένα τετράγωνο. Αυτό γίνεται ένα ακόμη σημείο ανάπαυσης μόνο για τον συγκεκριμένο παίχτη. Κάποιος χάνει τη σειρά του αν πατήσει σε γραμμή ή πατήσει και στα δύο πόδια, αν πατήσει ή σταματήσει σε τετράγωνο άλλου παιδιού. Το παιχνίδι δυσκολεύει καθώς πιάνονται περισσότερα τετράγωνα. Όποιος έχει τα περισσότερα κερδίζει.

 

·        Κουτσό με αριθμούς: Τα τετράγωνα πρέπει να είναι τόσο μεγάλα που να χωράνε τα παιδιά να πατήσουν με τα δύο πόδια μέσα στο καθένα. Ο κάθε παίχτης προσπαθεί να πατήσει με τη σειρά τους αριθμούς πηδώντας με τα δύο πόδια ενωμένα, όσο πιο γρήγορα μπορεί. Αν πηδήσει δύο φορές στο ίδιο τετράγωνο ή αν πατήσει σε γραμμή χάνει και περιμένει να έρθει πάλι η σειρά του.

·        Τα φανάρια: Τα παιδιά στέκονται σε μια ευθεία αφήνοντας 2μ. απόσταση το ένα από το άλλο. Έχουν τον ρόλο των αυτοκινήτων και  ένα παιδί το ρόλο του φαναριού. Ορίζεται μία γραμμή τερματισμού περίπου 10-20 μ. μακριά ανάλογα με τον χώρο που έχουμε.

 Όταν το "φανάρι" φωνάξει «πράσινο» τα παιδιά προχωρούν ευθεία προς την τελική γραμμή.

Όταν  φωνάξει «πορτοκαλί»  κάνουν επιτόπου πηδηματάκια.

Όταν  φωνάξει «κόκκινο»  στέκονται ακίνητα.  

Αν κάποιο παιδί ακολουθήσει λάθος τις οδηγίες επιστρέφει πίσω στη γραμμή εκκίνησης. Όποιο παιδί φτάσει πρώτο στη γραμμή τερματισμού παίρνει το ρόλο του φαναριού.

·        Ζωικό βασίλειο: Τα παιδιά στέκονται σε κύκλο αφήνοντας 2μ. απόσταση το ένα από το άλλο.

 Ένα παιδί στέκεται στο κέντρο του κύκλου και έχει τον ρόλο του ανιχνευτή ζώων.

Ο ανιχνευτής ζώων κλείνει τα μάτια και λέει στα παιδιά να μετακινηθούν κυκλικά με κάποιον τρόπο (με περπάτημα, τρέξιμο, κουτσό, χοροπήδημα κλπ.), ώστε τα παιδιά να αλλάξουν θέση στον κύκλο, προσέχοντας πάντα να τηρούνται οι αποστάσεις.

Όταν ο ανιχνευτής ζώων είναι έτοιμος λέει στα παιδιά να παγώσουν στη θέση που βρίσκονται και με το δάκτυλο δείχνει τυχαία ένα παιδί.

Ακολούθως, ο ανιχνευτής ζητά από το παιδί που έδειξε να προσποιηθεί τον ήχο ενός ζώου (σκύλου, γάτας, λιονταριού κλπ.). Δίνονται στον ανιχνευτή 2 ευκαιρίες να βρει ποιο παιδί έκανε τον ήχο.

Το παιδί που έκανε τον ήχο παίρνει στη συνέχεια το ρόλο του ανιχνευτή.

·        Ποιος θα κλέψει τον θησαυρό; Τα παιδιά σχηματίζουν 2 ομάδες. Οι ομάδες στέκονται η μια απέναντι από την άλλη σε ευθεία. Οι παίκτες κάθε ομάδας έχουν 2 μέτρα απόσταση μεταξύ τους.

Στη μέση των δύο ομάδων υπάρχουν 2 θησαυροί (μια γραμμή ή ένας κύκλος με κιμωλία) . Ο ένας θησαυρός ανήκει στην μια ομάδα και ο άλλος στην άλλη.

Ο αρχηγός δίνει έναν αριθμό σε κάθε παιδί, έτσι ώστε σε κάθε ομάδα να υπάρχει ένα παιδί με τον αριθμό 1, ένα με τον αριθμό 2 κλπ

Όταν οι παίκτες ακούσουν τον αριθμό τους θα πρέπει να τρέξουν προς το θησαυρό να το πατήσουν με το πόδι τους και να επιστρέψουν πίσω στη θέση τους.

Η ομάδα που ο παίχτης της επιστρέψει πρώτος στη θέση του παίρνει ένα βαθμό.

Η ομάδα που θα συγκεντρώσει τους περισσότερους βαθμούς είναι νικήτρια.

·        Πιατοβολία: Το κάθε παιδί έχει ένα δικό του χάρτινο πιάτο. Μπορεί να το ζωγραφίσει όπως θέλει και να γράψει  το όνομά του για να το ξεχωρίζει. Σχεδιάζουμε ένα τετράγωνο με κιμωλία στο έδαφος ή με ξυλάκι στο χώμα. Το κάθε παιδί πρέπει με τη σειρά του να ρίξει το πιάτο του προς το τετράγωνο, από μια απόσταση που έχουμε ορίσει. Έχει τρεις προσπάθειες. Νικητής είναι όποιος καταφέρει να ρίξει το πιάτο του πιο κοντά ή μέσα στο τετράγωνο.

·        Σαϊτοβολία: Το ίδιο με το προηγούμενο αλλά το κάθε παιδί έχει φτιάξει τη δική του σαΐτα, με το όνομά του και την πετάει σε συγκεκριμένο στόχο. Με την προϋπόθεση να είναι λίγα παιδιά στον συγκεκριμένο χώρο και  ο στόχος να μην είναι προς άλλα παιδιά για την αποφυγή ατυχήματος.

Π Ποιος είναι ο μαέστρος: Ο ένας παίχτης απομακρύνεται και οι υπόλοιποι αποφασίζουν ποιος θα είναι ο "μαέστρος". Προσποιείται ότι παίζει κάποιο μουσικό όργανο ή κάνει ήχους με τα χέρια, τα πόδια ή τα δάχτυλα και οι υπόλοιποι τον μιμούνται. Όταν είναι έτοιμοι καλούν το παιδί που έχει απομακρυνθεί και προσπαθεί να μαντέψει ποιος είναι ο μαέστρος. Ο μαέστρος κρυφά αλλάζει όργανο που παίζει ή κίνηση και οι άλλοι γρήγορα τον ακολουθούν, προσέχοντας όμως να μην τον κοιτάζουν συνέχεια και τον μαρτυρήσουν. Έχει τρεις ευκαιρίες να βρει τον μαέστρο. Αν τον βρει του δίνει τη θέση του, αλλιώς διαλέγει άλλο παιδί να απομακρυνθεί.

·        Κρύο ζεστό: Ένα παιδί απομακρύνεται και τα άλλα παιδιά συμφωνούν ένα αντικείμενο που βρίσκεται στον χώρο, αντί να κρύψουν ένα αντικείμενο όπως είναι κανονικά το παιχνίδι. Όταν επιστρέψει το παιδί προσπαθεί να βρει το αντικείμενο που έχουν συμφωνήσει και οι άλλοι τον οδηγούν προς το αντικείμενο φωνάζοντας «κρύο» όταν βρίσκεται μακριά, «ζεστό» όταν είναι κοντά, «χλιαρό» όταν είναι στη μέση και «εξατμίζεται» όταν είναι πάρα πολύ κοντά. Εναλλακτικά τραγουδούν όλοι μαζί ένα τραγούδι, δυνατά όταν πλησιάζει και χαμηλώνουν τη φωνή όταν απομακρύνεται.

·       Τι γράφει ο φίλος σου; Σε ζευγάρια ή μικρή ομάδα. Το ένα παιδί γυρίζει πλάτη και «γράφει» στον αέρα ένα γράμμα κεφαλαίο. Το ζευγάρι ή τα άλλα παιδιά πρέπει να το μαντέψουν. Το ίδιο μπορεί να γίνει με αριθμούς ή ακόμη πιο δύσκολο με λέξεις ή με καθρέφτισμα.

·        Γράμματα ονομάτων: Τα παιδιά στέκονται σε μια γραμμή το ένα δίπλα στο άλλο σε απόσταση 1,5 μ. και διαλέγουν έναν αρχηγό που θα σταθεί 10 μέτρα μακριά απέναντί τους. Ο αρχηγός φωνάζει ένα γράμμα. Όποιος έχει αυτό το γράμμα στο όνομά του κάνει ένα βήμα μπροστά. Το παιχνίδι συνεχίζεται μέχρι κάποιο παιδί να φτάσει στη γραμμή που είναι ο αρχηγός. Τότε γίνεται αυτό αρχηγός.

·        Στεριά- θάλασσα: Τα παιδιά στέκονται το ένα δίπλα στο άλλο πίσω από μια γραμμή. Ο αρχηγός λέει «θάλασσα» και τα παιδιά πρέπει κάνοντας αναπήδηση με τα δύο πόδια να βρεθούν μπροστά από τη γραμμή. Αν πει  «στεριά» τότε με αναπήδηση πρέπει να βρεθούν πίσω από τη γραμμή. Προσπαθεί να τους μπερδέψει λέγοντας το ίδιο κάποιες φορές ή αλλάζοντας τον ρυθμό, αργά- γρήγορα. Τα παιδιά που αργούν να κάνουν την αναπήδηση ή κάνουν λάθος χάνουν και βγαίνουν. Εναλλακτικά για να μην χάνουν το παιχνίδι μπορούν να τρέχουν έναν γύρο στον χώρο και να επιστρέφουν.

·        Γίγαντες- νάνοι: Μοιάζει με το προηγούμενο αλλά τώρα αυτός που δίνει τις οδηγίες λέει «νάνοι» και τα παιδιά πρέπει να κάνουν βαθύ κάθισμα ή λέει «γίγαντες» και πρέπει να σηκωθούν. Προσπαθεί να τους μπερδέψει λέγοντας κι άλλες λέξεις πχ. όρθιοι, καθίστε, σηκωθείτε, κάτω… Όποιοι μπερδευτούν, χάνουν και βγαίνουν από το παιχνίδι ή εναλλακτικά τρέχουν γύρω γύρω από τον χώρο και επιστρέφουν.

·        Ζιπ- ζαπ- μπόιν: Στεκόμαστε σε κύκλο. Το παιχνίδι ονομάζεται έτσι από τις τρεις κινήσεις του.

Ζιπ- γυρνάω στον διπλανό μου δεξιά, χτυπάω τα χέρια μου προς το μέρος του και λέω «ζιπ». Εκείνος μπορεί να κάνει το ίδιο στον διπλανό του κι έτσι το «ζιπ» ταξιδεύει δεξιόστροφα στον κύκλο.

Ζαπ- το ίδιο όπως το «ζιπ» αλλά πάει αριστερόστροφα.

Μπόιν- μπορεί να φύγει προς όποια κατεύθυνση θέλω, εκτός από τους διπλανούς μου, αρκεί να κοιτάξω στα μάτια αυτόν που θέλω να του το στείλω.

Κάθε φορά που έρχεται η σειρά μου έχω τρεις επιλογές: Ζιπ στα δεξιά μου, ζαπ αριστερά μου ή μπόιν κάπου απέναντι.

Χάνει όποιος κάνει λάθος στο συνδυασμό λέξης –κατεύθυνσης, όποιος αργήσει να κάνει την κίνησή του και όποιος κολλήσει με τον διπλανό του για πολλή ώρα (ζιπ, ζαπ, ζιπ, ζαπ…)

Εύη Λυκοφρίδη

Ματίνα Κρουσταλάκη

Εκπαιδευτικοί Φυσικής Αγωγής

 3^ο Δημ. Σχ. Γλυφάδας

Πηγές:

•     Κάνε ένα διάλειμμα, Εκδόσεις Βιβλιοχώρα
•    Τα παιδιά παίζουν στο πάρκο, Εκδόσεις Modern times
•     Παιχνίδια στην αυλή ή στην τάξη, Εκδόσεις Πατάκη
•    1000 ασκήσεις και παιχνίδια προθέρμανσης, Εκδόσεις Σάλτο
•    Εσύ όπως κι εγώ, Πανελλήνιο Δίκτυο για το θέατρο και την εκπαίδευση
•     6 +1 ιδέες για παιχνίδι στην αυλή…σε απόσταση (για παιδιά 5-8 χρονών)  https://www.weteachblog.com